środa, 19 stycznia 2011

LIST DO MINISTER EDUKACJI NARODOWEJ KATARZYNY HALL.

28 XII 2010 r.
Szanowna Pani
Katarzyna Hall
Minister Edukacji Narodowej
al. J. Ch. Szucha 25
00-918 Warszawa

[List otwarty]

Szanowna Pani Minister!

15 lipca 2009 roku Sejm Rzeczypospolitej Polski przyjął przez aklamację uchwałę „w sprawie tragicznego losu Polaków na Kresach Wschodnich” („Monitor Polski” 2009, nr 47, poz. 684). Zobowiązuje ona władze publiczne wszystkich szczebli do upamiętniania ofiar masowych mordów dokonanych na naszych Rodakach przez ukraińskich nacjonalistów. Głosi ona ponadto, iż „Tragedia Polaków na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej winna być przywrócona pamięci historycznej współczesnych pokoleń”. Niestety, władze naszego państwa, dopuszczając się rażącego naruszenia obowiązującego w Polsce prawa, notorycznie uchylają się od rzetelnej realizacji przywołanej tu uchwały.
Z oczywistych względów szczególnie ważkie zadania w dziedzinie przywracania pamięci ofiar ludobójstwa dokonanego przez bandy OUN-UPA spoczywają na barkach Ministerstwa Edukacji Narodowej. Z przykrością trzeba jednak stwierdzić, że zadania te nie są należycie realizowane przez resort oświaty. Absolwenci polskiej szkoły wciąż dysponują znikomą lub, co gorsza, zupełnie zafałszowaną wiedzą o jednej najokrutniejszych zbrodni w dziejach nowożytnej Europy.
Apelujemy do Pani Minister o podjęcie zdecydowanych kroków, mających na celu gruntowną zmianę zaistniałej sytuacji. W tym celu konieczne wydaje się:
                1. Wprowadzenie do spisu lektur na III i IV stopniu edukacji utworów literatury pięknej, podejmujących tematykę ludobójstwa dokonanego na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej. W szczególności korzystne byłoby:
                  Uwzględnienie w edukacji na poziomie gimnazjalnym utworów lirycznych o tej tematyce, które wyszły spod pióra, np. Józefa Węgrzyna, Stanisława Srokowskiego oraz Krzysztofa Kołtuna, a także – odpowiednio do wieku dobranych wyimków z prozy powieściowej autorów piszących o mordach ludności polskiej na Kresach Wschodnich II RP.
                  Wprowadzenie do kanonu lektur obowiązkowych w szkole średniej na poziomie podstawowym wybitnej powieści Włodzimierza Odojewskiego Zasypie wszystko, zawieje…, a także jednego spośród znakomitych utworów powieściowych Stanisława Srokowskiego (np. Duchy dzieciństwa czy Repatrianci) oraz zbioru opowiadań Nienawiść albo przynajmniej niektórych z tych opowiadań, choćby takich jak Dziadek Ignacy czy Anioły.
Nawiasem mówiąc, powieść Odojewskiego funkcjonowała już w programie szkół średnich, ale – niestety – obowiązującym wyłącznie na poziomie rozszerzonym. Jednakże i tu przeszkadzała ona współczesnym twórcom programów. Postanowili więc – całkowicie lekceważąc dążenia polskiego parlamentu do upamiętniania ofiar zbrodni ukraińskich nacjonalistów – usunąć ją z listy lektur.
                2. Dokonanie przeglądu podręczników historii i usunięcie (przynajmniej do czasu wniesienia odpowiednich poprawek) z listy książek szkolnych aprobowanych przez MEN do użytku szkolnego tych publikacji, w których przedstawiony został zafałszowany obraz sytuacji Polaków na Kresach Wschodnich II RP. Do najczęstszych metod przekłamywania historii należy:
    Zastępowanie w pełni uzasadnionego w świetle prawa międzynarodowego określenia „ludobójstwo dokonane przez OUN-UPA na ludności polskiej” eufemizmami w rodzaju „konflikt polsko-ukraiński” itp. Eufemizmy te mają na celu umniejszanie wagi zbrodni popełnionych przez ukraińskich nacjonalistów oraz relatywizację zjawisk historycznych, polegającą na stawianiu znaku równości między motywowanymi szowinistyczną ideologią Dmytra Doncowa, planowymi i konsekwentnie realizowanymi przez ukraińskich nacjonalistów czystkami etnicznymi a spontanicznymi i zakrojonymi na nieporównywalnie mniejszą skalę akcjami odwetowymi polskich formacji obronnych.
    Świadome zaniżanie liczby ofiar zbrodni dokonanych przez ukraińskich nacjonalistów poprzez uwzględnianie wyłącznie ok. 60 tys. osób zamordowanych na Wołyniu, przy jednoczesnym pomijaniu takiej samej albo i większej liczby osób uśmierconych w Małopolsce Wschodniej.
                3. Usunięcie z listy materiałów aprobowanych do użytku szkolnego opracowania pn. Teki edukacyjne IPN. Stosunki polsko-ukraińskie w latach 1939-1947. Teki te, wydane pod redakcją Grzegorza Motyki, zostały opracowane – jak wykazał to w swoim obszernym artykule Prof. Józef Wysocki (http://www.stankiewicze.com/ludobojstwo/teki.html) – w sposób wyjątkowo niekompetentny i fałszujący historię.
                4. Odstąpienie od groteskowych prób wypracowywania wespół z przedstawicielami neonacjonalistów ukraińskich – jak to się określa – wspólnej wizji historii konfliktu polsko-ukraińskiego w latach 1939-1947. Po pierwsze, nasze państwo i nasze społeczeństwo są w stanie doskonale obywać się bez uzgodnionej w ten sposób wizji historii, tak jak obywa się do tej pory bez prób uzgadniania obrazu II wojny światowej z działającymi na terenie Niemiec ugrupowaniami neofaszystowskimi. Po wtóre, uznanie, że w latach 1939-1947 istniał konflikt polsko–ukraiński, już w punkcie wyjścia – jak słusznie podkreśla Prof. Wysocki – zafałszowuje historię. Organizacje ukraińskich nacjonalistów, skupiające 1-2% członków tej narodowości, nie mogą być traktowane jako ogół społeczności ukraińskiej, a tym bardziej – nie mogą być uznane za pełnoprawny podmiot prawa międzynarodowego, z którym państwo polskie pozostawało w stanie konfliktu zbrojnego. Oczywiście, mówienie o „konflikcie polsko-ukraińskim” jest równoznaczne z sankcjonowaniem bezpodstawnych uzurpacji zwykłych zbrodniarzy wojennych oraz ich potomków do reprezentowania społeczności ukraińskiej. Po trzecie, zasiadanie do wspólnego stołu w sprawie uzgadniania podręczników historii ma jakikolwiek sens dopiero wówczas, gdy strona ukraińska uzna – zgodnie z prawdą – że Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów (m.in. czynnie uczestnicząca w pogromach Żydów i mordach na lwowskich profesorach), a następnie z utworzona przez jej frakcję banderowską Ukraińska Powstańcza Armia były kolaborującymi z Hitlerem organizacjami zbrojnymi, realizującymi skrajnie szowinistyczny program Dmytra Doncowa i odpowiedzialnymi za akty ludobójstwa dokonanego ze szczególnym okrucieństwem, którego ofiarami stali się Polacy oraz obywatele polscy narodowości żydowskiej, czeskiej, ormiańskiej, a także – ukraińskiej.
                         5. Podjęcie wespół z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego działań zmierzających do podnoszenia wiedzy nauczycieli przedmiotów humanistycznych o tragedii, która dotknęła obywateli polskich na Kresach Wschodnich II RP.


Szanowna Pani Minister,
dziś już widać wyraźnie, że prowadzona dotychczas w Polsce polityka przemilczania ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich oraz idąca z nią w parze polityka umizgiwania się do Wiktora Juszczenki i jego neobanderowskiego zaplecza politycznego zakończyła się nie tylko fiaskiem, ale wręcz całkowitą kompromitacją: pół roku od czasu, gdy Juszczenko otrzymywał w Polsce najwyższe odznaczenia państwowe i honorowy doktorat na KUL-u, członkowie Parlamentu Europejskiego potępili jego dekrety heroizujące Banderę i UPA. Europarlamentarzyści uznali, że w demokratycznej Europie nie ma miejsca na faszyzm w żadnej jego postaci.
Władze polityczne naszego kraju nie mogą kontynuować dotychczasowej polityki. Konieczne jest stanowcze i jednoznaczne potępienie ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów. Powinno temu towarzyszyć uświadomienie szerokim rzeszom polskiego społeczeństwa przyczyn tego ludobójstwa, jego przebiegu i skutków. Raz jeszcze apelujemy zatem do Pani Minister, aby resort oświaty dołożył wszelkich starań, by – zgodnie z zapisem uchwały sejmowej – tragedia Polaków na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej została „przywrócona pamięci historycznej współczesnych pokoleń”.

Z poważaniem




Dr hab., prof. UZ Leszek Jazownik
Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, Oddział w Kędzierzynie-Koźlu –     Witold Listowski, prezes
Federacja Organizacji Kresowych – Ewa Szakalicka, rzecznik
Światowy Kongres Kresowian – Jan Skalski, prezes
Związek Wypędzonych z Kresów Wschodnich RP –    Jan Skalski, przewodniczący
Towarzystwo Miłośników Lwowa Oddz. Bytom –      Danuta Skalska, prezes
Prof. dr hab. inż. Józef Wysocki
Prof. dr hab. Czesław Partacz
Wiesław Tokarczuk (Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów)
Prof. zw. dr hab. Bogumił Grott
Dr Lucyna Kulińska
Jacek Marczyński (Instytut Kresów Rzeczypospolitej)
Stowarzyszenie Kresowe Podkamień – Henryk Bajewicz, prezes
Piotr Szelągowski (www.warsztatyidei.pl)
Mieczysław Cholewa – Prezes Związku Polaków w Belgii, Oddział w Brukseli
Redakcja „Jednodniówki Narodowej” – Adam Śmiech
Prof. UWr dr hab. Bogusław Paź
Stanisław Wodyński – działacz na rzecz pojednania polsko-ukraińskiego, Branice
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział w Zielonej Górze –                Jan Tarnowski, prezes
Fundacji "Pomoc Polakom na Podolu, Wołyniu, Pokuciu i Bukowinie" w Wałbrzychu – Bogdan Moroz, prezes zarządu
Mjr Łukasz Kuźmicz, autor książki: Zbrodnie bez kary o OUN i UPA.
„Bibuła – pismo niezależne” – Lech Maziakowski, Washington, DC
Edward Sterchaluk – członek Stowarzyszenia Kresowego " PODKAMIEŃ "
Stanisław Srokowski
Prof. UZ dr hab. Małgorzata Mikołajczak
Stowarzyszenie Rajd Katyński, Pamięć i Tożsamość,
Chicago, Jacek Kawczyński – prezes
Prof. UZ dr hab. Grzegorz Kubski
Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, Oddział w Jarosławiu –                    Elżbieta Rusinko, prezes
Radosława Ogonowska
Rafal Staszewski
Krystyna Ogonowska
Ewa Madejska
Tadeusz Ogonowski
Szymon Pyzik – student Historii Europy Wschodniej na UPJP II
Michał Piotrowski – lat 28, Warszawa
Ewa Glonek, potomek rodziny ze Lwowa
Adam Woś
Jan Pazyrski
Andrzej Matulski
Mirosław Algierski
Jarosław Algierski
Halina Algierska – Świebodzin, woj. lubuskie
Adw. Gerard Górecki – Kancelaria Adwokacka, Warszawa
Krzysztof Waligóra, Stary Sącz
Sławomir Trela, Jaworzno
Zbigniew Staszowski, Katowice
Edward Ćwięka – Mielec
Ppłk mgr inż. Krzysztof M. Gaj, Pruszków
Dorota Jadczak – Gaj, Pruszków
Stanisław Żurek, Lublin
Marek Gierczak, kierownik Zespołu "Sześć Złotych"     ze Lwowa, Dyrektor Centrum Kulturalno – Oświatowego Wspólnoty Polskiej w Strzałkowicach
Marian Kałuski, dziennikarz, pisarz, historyk          
Ppłk dr inż. Romuald Żarczyński
Ppłk mgr Franciszek Paszkowski
Henryk Żarczynski
Krystyna Gruszczyńska
Krystian Gruszczyński
Kazimiera Żarczyńska
Agnieszka Adamczyk
Henryk Tarczewski
Piotr Tarczewski
Irena Szuwarska
Józef Szuwarski
Piotr H. Kornacki, USA
Artur Żukowski, Bielsk Podlaski
Dr Dorota Kulczycka, UZ
Teofila Obacz, Smolno Wielkie
Stanisław Obacz, Smolno Wielkie
Dr Maria Jazownik, UZ
Michał Kowalczyk, absolwent historii Uniwersytetu Łódzkiego
Ewa Kiczko
Piotr Strzemecki, Zamość
Janusz Bowżyk
Adam Dziurzyński
Robert Gołębiowski
Artur Zukowski, Bielsk Podlaski
Andrzej Tokarczuk Mieniany
Bogusław Koniuch
Zbigniew Wysocki, Przewodniczący Rady Naczelnej Polskiego Stowarzyszenia Morskiego-Gospodar-czego im. E. Kwiatkowskiego
Daniel Madej
Dr hab. inż. Krzysztof Weiss
Beata Jabłońska
Tamara Owczarewicz, Lublin
Stanisław Brzozowski, Lublin
Józefa Brzozowska, Lublin
Józef Brzozowski, Lublin
Ireneusz Kozieradzki
Paweł Paliszek-Saładyga
Andrzej Tym
Maria Tamka
Dr Hanna Langner-Matuszczyk
Prof. dr hab. Włodzimierz Waliszewski
Paweł Kochański historyk Poznań
Katarzyna Dziamara-Kochańska, technik ekonomista, Poznań
Wojciech Kochański, emeryt, Poznań
Dorota Kochańska, emerytka, Poznań
Ewa Kurowska, potomek rodziny Rożańskich – ziemiaństwa wołyńskiego
Piotr Kopinski MD, PhD Chair of Gene Therapy Collegium Medicum Nicolaus Copernicus University, Bydgoszcz
Jozef Kalinowski-Kalinowa, Przemyśl
Jacek Kucharski, Lublin
Elżbieta Johnson-Kordek, nauczyciel
Piotr Nowosielski
Kamila Dowgwiłło, emeryt. nauczycielka, Szczecin
Arkadiusz Dowgwiłło, Szczecin
Tomasz Dowgwiłło, Szczecin
Franciszek Kłyż – syn ofiary OUN-UPA
Stanisław Surma, Wrocław
Ryszard Cudziło – Gdańsk
Tadeusz Sztaba, Lubań, syn kresowiaka z Bołdur pow. Brody
Zbigniew Bartel, Podkowa Leśna
Robert Piotr Kubiak, dr n. med. Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, potomek zamordowanych
Mieczysław Fijarczyk
Krzysztof Janiga
Wierni Polsce Suwerennej – Paweł Ziemiński
Krzysztof Gwiaździński, mgr akustyki, Busko-Zdrój
Krystian Tyszkiewicz, potomek kresowiaka
Wiktor Daniel Socewicz, Wrocław   
Ewa Macholak
Robert Danielkiewicz, wnuk podoficera KOP
Dr n.med. Jacek Orłowski, dr n.med. Jacek Orłowski, Rzeszów
dr Piotr Mostowik, Uniwersytet Jagielloński
Rozalia i Franciszek Bock – kresowianie (Jaśniszcze, Podkamień) – obecnie Gorzów Wlkp.
Anna Mackiewicz (z d. Bock) – Gorzów Wlkp.
Maria Szczepańska, lek. med. spec. otolaryngolog, Rzeszów
Dr inż. Elżbieta Hycnar, nauczyciel akademicki
Mgr inż. Krzysztof Hycnar, geolog
Wojciech Smoter, dyrektor ZSO Szarów
Jakub Wróblewski
Dr Kazimierz Golinowski
Serwis 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK – Andrzej Łukawski
Edward Jaroszyński
Zofia i Czesław Sokołowscy, Skawina
Robert Kozina
Małgorzata i Michał Jacak, Sobienie Jeziory
Krystyna Chowaniec, nauczyciel historii, harcmistrzyni
Marcin Grzejszczak, absolwent Politechniki Łódzkiej, programista
Marcin Sobczak
Piotr Szmit, Warszawa
Franciszek Andrzej Magda, Wrocław /Kosów Huculski/
Stanisław Wyszyński, Działdowo
Stanisław Fijarczyk
Dymitr Ogonowski, Warszawa
Mariusz Ostropolski
Wanda Jagieluk
Lilianna Mazurek, USA
Jan Sadzikowski, Gorlice – syn kresowian z Borysławia k. Lwowa
Mariola Krüger
Zofia Fiajrczyk, Łódź
Jan Musiał, wykładowca PWSW w Przemyślu
Maciej Witczak – Poznań
Anna Knap-Morzyk – Gdańsk
Edmund Goś
Krystyna Tokarska, Poznań
Dr Beata Kuna
Albert Jarosz
Przemek Iwaniszyn
Wrocławski Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego –Marek Delimat, konserwator dzieł sztuki
Karolina Witczak – Poznań
Dr Paweł Ziemiński, prezes Stowarzyszenia Wierni Polsce Suwerennej
Jan Jakubowski, dziennikarz
Hanna Szweycer, Poznań
Michał Szweycer, Poznań     
Jacek Brodowicz, USA, potomek Kresowian
Dr Wojciech Muszyński, red. naczelny Pisma Społeczno-Historycznego "Glaukopis"
Lucyna Lipka – Sydney
Czesław Lipka – Sydney
Ppłk dr inż. Jacek Gaj
Edyta Neumann, Warszawa
Jadwiga Kaliszuk
Monika Beyer, Warszawa
Piotr Marek    
Leszek Sawicki
Mark Jaworski, Kanada
Dr Teresa Bochwic – pracownik naukowy i dziennikarka
Katarzyna Sikora, Gdańsk
Kpt. mgr inż. Mariusz Gil
Inż. Wiesław A. Iwaszkiewicz, Płock
Dr inż. Tadeusz Maczka, Uniwersytet Wrocławski
Ludmiła Łyko, Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Piotr Romuzga, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Kazimierz Lachiewicz, ŚZŻAK Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Alicja Uczciwek, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Andrzej Geniusz, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Kazimierz Cytrycki, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Elżbieta Zielińska, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Roman Kucharski, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Stanisław Pietrzykowski, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Kazimiera Pietrzykowska, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Genowefa Dutkiewicz, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Romualda Różańska-Gawdzik, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Zbigniew Piasecki, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Jerzy Gawdzik, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Łukasz Broński, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Jerzy Mużyło, ŚZŻAK, Środowisko Szczecińskie 27 WDPAK
Wanda i Stanisław Rembowieccy, Nowa Sól
Józef Czerw, Elbląg (bandyci z UPA zamordowali 7 najbliższych krewnych i 14 sąsiadów – sierpień 1943 Hyryczów Powiat Włodzimierz Wołyński)
Dominik Fiuk
Ewa Kamieńska-Czerw, Bielsk Podlaski, synowa ofiary mordu UPA na Wołyniu
Małgorzata Migaj, Warszawa
Mgr inż. Zygmunt Cysewski, emeryt. górnik
Krystyna Bigda-Hołubowicz
Wiesław Bigda

PROTEST PROF. JÓZEFA WYSOCKIEGO SKIEROWANY DO IPN.

Prof. Józef Wysocki                         Wrocław, 27. grudnia 2010 r.
ul. Dzierżonia 1, 52-413 Wrocław


                                                        Sz. Pan
                                                        dr  Tomasz Łabuszewski
                                                        Naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji
                                                        Publicznej IPN w Warszawie
                                                        e-mail: tomasz.labuszewski@ipn.gov.pl

                                      LIST OTWARTY

                                      Szanowny Panie Doktorze!

         W dniu 4. grudnia 2010 roku, w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej IPN w Warszawie, odbyła się konferencja pt. „Sąsiedzi 1939-1945”. W części I Programu, w godz. 10,00 – 10,30, miał referat polski obywatel dr hab. Grzegorz Motyka „Stosunki polsko-ukraińskie w latach 1939-1945”. Powiadomienie o konferencji u dołu zawierało Uwagę: „Wszyscy nauczyciele – uczestnicy konferencji otrzymają bezpłatnie „Tekę Edukacyjną IPN Stosunki polsko-ukraińskie w latach 1939-1947”.
         Sekretariat konferencji powiadomił mnie, że Pan, Panie Doktorze, jako naczelnik biura akceptował wykładowców. Tzn., że zaakceptował Pan również jako wykładowcę dr hab. Grzegorza Motykę i jego „Tekę Edukacyjną IPN Stosunki polsko-ukraińskie w latach 1939-1947”. Ta Teka doczekała się wyłącznie  negatywnych recenzji:
      Komitet Obchodów 65. Rocznicy Ludobójstwa Dokonanego przez OUN/UPA           na Ludności Polskiej Kresów Wschodnich, na posiedzeniu w sejmie, w grudniu   2007 r., w punkcie 6. Rezolucji domagał się wycofania „Tek” ze szkół.
-       Krzysztof Bulzacki „Teki Edukacyjne Instytutu Pamięci Narodowej Stosunki polsko-ukraińskie w latach 1939-1947”, kwartalnik „Na Rubieży” nr 95/2008 r. str. 33-49. Wydawca: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów. Wrocław,                                                                                                                                                                                     
-       Ewa Siemaszko „Uwagi do Teki edukacyjnej <<Stosunki polsko-ukraińskie w latach 1939-1947>>”, Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej nr 1-2, rok 2009.
-       Józef Wysocki „Uwagi do <<Teki Edukacyjne IPN. Stosunki polsko-ukraińskie 1939-1947”, Wrocław 2008 r. Na stronach internetowych, m.i. www.ludobójstwo.pl, i inne,
-       O wycofanie „Tek” Motyki pisały do IPNu rezolucje organizacje kombatanckie, kresowe, a ostatnio pisał o tym ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski w pcie 3. Listu Otwartego z dnia 07 grudnia br. do pani minister Katarzyny Hall.

         W związku z powyższym nasuwają się dwa podstawowe pytania: albo Pan, Panie Doktorze nie zna „Tek” i zawartych w niej kłamstw, eufemizmów, naciągania statystyk, ewidentnych  fałszerstw, itd., składających się na ounowską interpretację ludobójstwa OUN/UPA, albo też – Pan zna te sprawy.
         W pierwszym przypadku, nie powinien Pan pełnić tej funkcji, jaką Panu omyłkowo powierzono. W drugim przypadku, staje się Pan aktywnym agitatorem ounowskiej interpretacji ludobójstwa OUN/UPA. Proszę zważyć, że pan dr hab. Grzegorz Motyka nigdzie nie ustosunkował się do tylu zastrzeżeń i protestów w sprawie jego „Tek”. Arogancja iście godna naukowca! Pan, Panie Doktorze Tomaszu  Łabuszewski bierze na siebie część odpowiedzialności za bezczelność ounowskich historyków. Jeśli Pan pójdzie tą samą drogą, co Pański protegowany i w sposób klarowny nie ustosunkuje się do ounowskiej agitki szerzonej przez pana dr hab. Grzegorza Motyki, która za Pańską przyczyną była wykładana na konferencji, sprawa Pańskiej obecności w IPN-ie zostanie poruszona w dostępnych kresowianom czasopismach, rozgłośniach, na dostępnych stronach internetowych, na konferencjach, zjazdach itp.
                                                       
                                                                  z poważaniem

                                                                  Józef Wysocki